بیماری منییر

بیماری منیر یک نوع اختلال در گوش داخلی است که منجر به سرگیجه، کاهش شنوایی و وزوز گوش می شود. این بیماری ابتدا از یک گوش شروع می شود و به مرور گوش دیگر را نیز درگیر می کند. همچنین علائم بیماری با گذشت زمان بدتر و شدیدتر می شود و حتی ممکن است باعث کاهش دائمی شنوایی و عدم تعادل شود. در حال حاضر علت بیماری منییر مشخص نیست، اما متخصصان عوامل محیطی و ژنتیکی را در ایجاد این بیماری دخیل می دانند. همچنین براساس چند نظریه، انقباض عروق خونی، عفونت های ویروسی و واکنش های خودایمنی از عواملی هستند که می توانند منجر به بیماری منییر شوند. این بیماری درمان قطعی ندارد، اما با استفاده از روش های درمانی مختلف از جمله داروها، اصلاح رژیم غذایی، و یا جراحی می توان به مدیریت علائم این بیماری کمک کرد.

علائم بیماری منییر

علائم این بیماری معمولا دوره ای هستند و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. نشانه ها ممکن است به صورت ناگهانی شروع شوند و از ۲۰ دقیقه تا حتی ۲۴ ساعت طول بکشند. در برخی مواقع ممکن است به طور مدوام و با وقفه های کوتاه علائم را تجربه کنید، و یا برای یک مدت طولانی هیچ گونه علائمی نداشته باشید. اما اصلی ترین علائم بیماری منییر عبارتند از:

– سرگیجه

– مشکلات شنوایی

– وزوز گوش

– احساس فشار یا گرفتگی گوش

– حالت تهوع و استفراغ

– سرگیجه و عدم تعادل

چه چیزی باعث بیماری منییر می شود؟

متخصصان به طور دقیق نمی دانند چه چیزی باعث بیماری منییر می شود. اما بسیاری بر این باورند که تجمع اندولنف (مایعی در گوش داخلی) در ایجاد این بیماری نقش دارد. مقدار بیش از حد این مایع می تواند سیگنال های شنوایی و تعادلی را که به مغز شما می رود مختل کند و علائمی را ایجاد کند. از میان بیماری هایی که ارتباط مستقیمی با تجمع اندولنف دارند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

– آلرژی ها

– عفونت ها

– ضربه به سر

– سردردهای میگرنی

عواملی که ریسک ابتلا به بیماری را بالا می برند!

– سن (به ویژه از سنین ۴۰ تا ۶۰ سال)

– جنسیت (طبق تحقیقات انجام شده، شیوع این بیماری بین زنان بیشتر است)

– ژنتیک (حدود ۷ تا ۱۰ درصد از افراد مبتلا به بیماری منبیر سابقه خانوادگی این اختلال را دارند)

– بیماری‌ های خودایمنی (براساس برخی مطالعات، داشتن یک بیماری خودایمنی، مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس و اسپوندیلیت آنکیلوزان احتمال ابتلا به بیماری منییر را افزایش می دهد)

عوارض بیماری

بیماری منییر خطر جدی برای سلامتی شما محسوب نمی شود، اما می تواند کیفیت زندگی تان را تحت تأثیر قرار دهد. از جمله عوارض این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

– سرگیجه های شدید و غیر قابل پیشبینی که می تواند منجر به افتادن شما شود

– کم شنوایی که به مرور زمان و بعد از گذشت ۸ الی ۱۰ سال می تواند به یک مشل دائمی تبدیل شود

– آسیب های روحی و روانی، که برای برخی از افراد به شکل اضطراب و افسردگی بروز می کند

تشخیص بیماری منییر

بعد از بروز علائم، می توانید برای بررسی و تشخیص قطعی نزد یک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه داشته باشید. متخصص بعد از معاینه های بالینی، به منظور رد احتمالات و تأیید بیماری منییر ممکن است آزمایش های زیر را درخواست کند:

– تست شنوایی

– تست تعادل دهلیزی

– آم آر آی

درمان بیماری

بیماری منییر به طور کامل درمان نمی شود، اما با کمک دارو و تغییر سبک زندگی می توان علائم این بیماری را کنترل کرد. در شرایطی که نیز درمان های قبلی پاسخ ندهد، ممکن است نیاز به جراحی پیدا کنید. راهکارهایی که می توانید برای مدیریت علائم بیماری انجام دهید عبارتند از:

اصلاح سبک زندگی

شما می توانید با اعمال یک سری تغییرات در سبک زندگی تان، علائم بیماری منییر را بهتر کنترل کنید مثل پیروی از یک برنامه غذایی کم نمک، مصرف کمتر کافئین و الکل، و همینطور مدیریت استرس.

دارو درمانی

در برخی شرایط پزشک بسته به نوع و شدت علائم، دارو تجویز می کند. داروهایی مثل: دیورتیک ‌ها (ادرار آور)، بتاهیستین (ضد سرگیجه)، مکلیزین یا دیازپام (ضد تهوع  و کاهش احساس چرخش)، استروئید و جنتامایسین (به صورت تزریقی داخل گوش میانی برای کاهش سرگیجه) که همگی به نوعی در کاهش علائم بیماری منییر مؤثر هستند.

توانبخشی

در این بین می توان از یک سری روش ها نیز برای بهبود علائم بیماری کمک گرفت، مثل:

– توانبخشی دهلیزی، برای حفظ بهتر تعادل و مدیریت سرگیجه

– استفاده از سمعک برای بهبود شنوایی

– کاشت حلزون در شرایطی که شدت کم شنوایی بیشتر است و استفاده از سمعک نیز مؤثر نیست

– درمان پالس فشاری، که در این روش با کمک یک دستگاه پالس های فشار هوا را به صورت متناوب به گوش میانی شما ارسال می کنند. در نهایت این پالس ها با تأثیر روی اندولنف (مایع گوش داخلی) از سرگیجه جلوگیری می کنند.

– درمان شناختی- رفتاری، برای افرادی که به دلیل بیماری منییر با مشکلاتی مثل افسردگی، استرس و اضطراب مواجه هستند

جراحی

در موارد شدیدتر بیماری منییر، و زمانی که روش های قبلی مفید واقع نشود، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد کند. از جمله رایج ترین تکنیک های جراحی برای درمان این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

– شانت آندولنفاتیک: در این روش جراح با ایجاد یک برش در کیسه اندولنفاتیک، فشار مایع داخلی گوش را کم می کند. از این رو شدت و دفعات سرگیجه ها کاهش پیدا می کند.

– جراحی بخش عصب دهلیزی: عصب دهلیزی مسئول ارسال سیگنال های تعادل به مغز شما است. در این روش جراح با قطع عصب از بروز سرگیجه جلوگیری می کند.

– لابیرنتکتومی: راه حل آخر و مؤثر برای درمان بیماری منییر و سرگیجه های شدید است. در طی جراحی بخشی از گوش داخلی بیمار که تعادل را کنترل می کند، برداشته می شود. اما این جراحی باعث از بین رفتن کامل شنوایی می شود. از این رو تنها برای افرادی مناسب است که شنوایی آنها بسیار ضعیف است.

سخن آخر

بیماری منییر یک اختلال پیش رونده مربوط به گوش داخلی است که با سرگیجه و مشکلات شنوایی همراه است. این بیماری درمان قطعی ندارد و اغلب با گذشت زمان بدتر می شود. اما خوشبختانه در حال حاضر با بهره از روش های درمانی مختلف می توان تا حد زیادی علائم این بیماری را مدیریت کرد. متخصصان بر اساس نوع و شدت علائمی که تجربه می کنید سعی در ارائه بهترین راهکار درمانی دارند. امروزه از روش های مختلفی مثل تغییر سبک زندگی، دارودرمانی، توانبخشی، و حتی جراحی می توان برای بهبود این بیماری کمک گرفت.