تاندونیت آشیل چیست؟

تاندونیت آشیل به معنای التهاب یا آسیب تاندون آشیل است. تاندون آشیل یکی از مهمترین تاندون های بدن است که ماهیچه ساق پا را به پاشنه پا متصل می کند.

این مشکل یک بیماری تقریبا شایع به خصوص در بین ورزشکاران است که در صورت عدم رسیدگی و درمان به موقع ممکن است به تخریب و پارگی تاندون منجر شود. این آسیب می تواند علائمی مثل درد (در پاشنه پا)، تورم، سفتی یا خشکی ایجاد کند.

البته تاندونیت آشیل در مراحل اولیه با استراحت، فیزیوتراپی، دارو و استفاده از کفش های مناسب قابل درمان است. اما در شرایطی که با وجود درمان های اشاره شده علائم برطرف نشود، ممکن است به جراحی نیاز پیدا کنید.

علائم التهاب تاندون آشیل

رایج ترین علائم تاندونیت آشیل عبارتند از:

– درد در ناحیه پاشنه و مچ پا

– سفتی یا خشکی در تاندون (به ویژه هنگام صبح)

– تورم و حساسیت به لمس در ناحیه تاندون

– ضعف پا

* بعد از فعالیت های ورزشی، موقع بالا رفتن از پله ها و پیاده روی در مسیرهای شیبدار (سربالایی) معمولا درد و ناراحتی شدیدتر می شود.

علت آسیب تاندون

اصلی ترین علت تاندونیت آشیل، فشار یا تنش های بیش از حد وارد شده به تاندون است. در این جا به برخی از رایج ترین علل این آسیب اشاره می کنیم:

– فعالیت های ورزشی شدید (مثل دویدن های طولانی مدت، پرش، …)

– افزایش ناگهانی در مدت زمان یا شدت تمرینات

– مشکلات عضلانی (مانند ضعف عضلات ساق پا، و یا عدم انعطاف پذیری)

– افزایش سن

– استفاده از کفش های نامناسب و غیر استاندارد

چه افرادی بیشتر در معرض این آسیب هستند!

تاندونیت آشیل می تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد، اما شیوع آن معمولا در گروه های زیر بیشتر است:

– ورزشکارانی که فشار زیادی به تاندون آشیل خود وارد می کنند مانند دوندگان، بسکتبالیست ها، والیبالیست ها، فوتبالیست ها، تنیس بازها، و…

– ورزشکارانی که روی سطوح سخت مثل آسفالت یا بتن ورزش می کنند

– افرادی که به واسطه شغلشان، فشار زیادی به پاها و مچ پاهایشان وارد می شود

– کسانی که به طور ناگهانی و بدون آمادگی قبلی ورزش های سنگین انجام می دهند

– افرادی که انعطاف پذیری کمی در عضلات ساق پای خود دارند

– افرادی با مشکلات ساختاری و حرکتی مثل داشتن پای صاف، انحراف پا (پرونیشن)، خارهای استخوانی، و…

– کسانی که از کفش های نامناسب با پشتیبانی ناکافی از پا، استفاده می کنند

تشخیص التهاب تاندون آشیل

پزشکان برای تشخیص تاندونیت آشیل، ابتدا به انجام معاینه های بالینی می پردازند و بعد از بررسی علائم بیمار، برای تشخیص دقیق تر تست های تصویربرداری مثل سونوگرافی، ام آر آی یا سی تی اسکن را درخواست می کنند.

درمان تاندونیت آشیل به چه شکل است؟

نوع درمان این آسیب به شدت آن بستگی دارد. اما معمولا پزشکان از درمان های غیر جراحی برای کاهش التهاب و تسکین درد کمک می گیرند. بهترین راهکارهای درمانی تاندونیت آشیل عبارتند از:

• استراحت

اولین و بهترین راه برای کاهش التهاب و تسکین درد ناشی از تاندونیت آشیل، استراحت کردن و کاهش فعالیت هایی است که به تاندون فشار زیادی وارد می کند.

• یخ درمانی

کمپرس یخ نیز می تواند به کاهش درد و التهاب کمک بسیاری کند. برای این کار باید یک کیسه یخ را چندین بار در روز و هر بار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید.

• داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی

مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن. البته دقت داشته باشید که این داروها را نباید بیشتر از یک ماه مصرف کنید.

• فیزیوتراپی

یکی از بهترین راه ها برای درمان تاندونیت آشیل، فیزیوتراپی است. انجام تمرینات کششی، تمرینات تقویتی، ماساژ درمانی و شاک ویوتراپی هم به بهبود گردنش خون کمک می کنند و هم درد و التهاب را کاهش می دهند.

• کفش های طبی

استفاده از یک کفش مناسب و طبی نیز تا حد زیادی به کاهش فشار روی تاندون ها کمک می کند و مانع از آسیب های جدی تر تاندون آشیل می شود.

• تزریق کورتیکواستروئید

در موارد شدیدتر و زمانی که سایر درمان ها پاسخ ندهند، پزشک ممکن است تزریق استروئید را توصیه کند. البته این راهکار به ندرت توصیه می شود، چرا که ممکن است باعث افزایش خطر پارگی تاندون شود.

جراحی آسیب تاندون آشیل

در اکثر موارد این آسیب با کمک درمان های غیرجراحی قابل برطرف شدن است. اما در برخی مواقع که این روش ها مؤثر نباشند یا میزان آسیب شدید باشد، پزشک ممکن است جراحی را به شما توصیه کند. امروزه از تکنیک های جراحی مختلفی برای درمان تاندونیت آشیل استفاده می کنند از جمله، دبریدمان و ترمیم تاندون، دبریدمان با انتقال تاندون، طولانی کردن عضلات ساق پا (گاستروکنمیوس)، ترمیم پارگی تاندون، و غیره. انتخاب هر یک از این روش ها به میزان آسیب دیدگی تاندون آشیل بستگی دارد.

پیشگیری از تاندونیت آشیل

رعایت نکات زیر می تواند خطر آسیب تاندون آشیل را کاهش دهد:

– قبل از ورزش، بدن خود را خوب گرم کنید

– شدت تمرینات ورزشی را به طور تدریجی افزایش دهید

– تمرینات کششی و تقویتی عضلات ساق پا را به طور منظم انجام دهید

– کفش های مناسب فعالیت ورزشی خود انتخاب کنید

– از دویدن یا ورزش کردن روی سطوح سخت خودداری کنید

– استراحت کردن بعد از انجام فعالیت های ورزشی به ویژه تمرینات سنگین را نادیده نگیرید

– در صورت اضافه وزن، وزنتان را کاهش دهید. چرا که وزن بالا می تواند فشار زیادی به تاندون آشیل وارد کند

– اگر هنگام انجام تمرینات ورزشی، متوجه درد و ناراحتی در ناحیه پاشنه یا ساق پا شدید، فعالیت خود را متوقف کنید

– برای بهبود گردش خون و کاهش التهاب از ماساژ درمانی کمک بگیرید