بیماری پای ورزشکاران

پای ورزشکار (تینه آ پدیس) یک نوع عفونت قارچی است که باعث خارش، سوزش و پوسته پوسته شدن پا می شود. این عفونت بیشتر در بین انگشتان پا شایع است، اما ممکن است دیگر قسمت ها از جمله ناخن ها (قارچ ناخن)، کف پا و یا پاشنه پا را نیز درگیر کند.

علت اصلی این بیماری نیز گرما و رطوبت بیش از حد پا است که شرایط را برای رشد و تکثیر قارچ فراهم می کند. از آنجا که این دو عامل در بین ورزشکاران رایج تر است، آنها بیش از دیگران در معرض این بیماری قرار دارند. به همین دلیل، این بیماری با عنوان “پای ورزشکار” شناخته می شود.

لازم به ذکر است که این بیماری مسری است و می تواند به صورت مستقیم (تماس پوست به پوست با فرد آلوده) و غیر مستقیم (تماس با سطوح آلوده) به شما منتقل شود.

میزان شیوع بیماری پای ورزشکار

هر فردی ممکن است به این بیماری مبتلا شود، اما تحقیقات نشان می دهد که شیوع آن بین مردان و افراد بالای ۶۰ سال بیشتر است. همچنین دیگر مواردی که ریسک ابتلا به این بیماری را بالا می برند عبارتند از:

– دیابت

– چاقی

– ضعف سیستم ایمنی بدن

– آسیب دیدگی یا زخم شدن پا

– مرطوب نگه داشتن پا به مدت طولانی

– استفاده از کفش های تنگ و جلو بسته

– راه رفتن با پای برهنه در محیط های عمومی مثل استخر، سونا، باشگاه، رختکن، و…

– استفاده از وسایل مشترک مثل جوراب، حوله، کفش، و…

علائم بیماری

شایع ترین علائم بیماری پای ورزشکار عبارتند از:

– ترک خوردن یا پوسته پوسته شدن پا

– خارش پوست

– بثورات پوستی

– سوزش پوست

در برخی موارد ممکن است پوست پا دچار تاول شود و یا بوی بدی را ایجاد کند.

انواع بیماری پای ورزشکار

• عفونت بین انگشتان پا

شایع ترین نوع است و معمولاً پوست بین انگشت چهارم و انگشت پنجم را تحت تأثیر قرار می دهد. از علائم این بیماری می توان به تغییر رنگ پوست، ترک و پوسته پوسته شدن پا اشاره کرد.

• عفونت کف پا

این نوع عفونت که با عنوان موکاسین (moccasin) شناخته می شود، بیشتر کف پا، پاشنه و لبه‌ های پا را درگیر می ‌کند. نشانه های این بیماری نیز شامل درد، ضخیم شدن پوست، ترک پوست، و در موارد نادر عفونت ناخن می شود.

• عفونت نوع تاولی

عفونت تاولی یا وزیکولی معمولاً کف پا را تحت تأثیر قرار می دهد. برجستگی ها و تاول های پر از مایع، از نشانه های این بیماری است.

• عفونت اولسراتیو

نادرترین نوع بیماری پای ورزشکاران است که باعث ایجاد زخم های باز در بین انگشتان پا یا کف پا می شود.

علت بیماری

قارچ ها عامل اصلی بیماری پای ورزشکار هستند، و می توانند از طریق تماس پوستی با فرد و یا سطوح آلوده انتقال پیدا کنند. این قارچ ها تمایل به محیط های گرم و مرطوب دارند و در این شرایط به رشد و تکثیر ادامه می دهند. فضاهایی مانند اتاق های رختکن، استخر و سونا و باشگاه می توانند عامل انتقال این بیماری باشند. همچنین استفاده از وسایل مشترک مانند کفش، جوراب، ملحفه و حوله که به عفونت آلوده هستند، شما را به این بیماری مبتلا می کند.

تشخیص بیماری

بیماری پای ورزشکار علائم واضح و مشخصی دارد، از این رو به راحتی توسط پزشک قابل تشخیص است. در برخی موارد ممکن است پزشکان برای ارزیابی دقیق تر، بیوپسی از پوست را توصیه کنند. در این آزمایش قسمت کوچکی از پوست را برداشته و آن را درون محلول هیدروکسید پتاسیم قرار می دهند. این محلول سلول های پوستی را حل می کند و تنها سلول های قارچی را باقی می گذارد.

درمان بیماری پای ورزشکاران

این بیماری با استفاده از داروهای ضد قارچ قابل درمان است. این داروها به اشکال مختلفی اعم از موضعی و خوراکی در دسترس هستند. از جمله رایج ترین داروها برای درمان بیماری پای ورزشکار می توان به کلوتریمازول، میکونازول، تولنفتات یا تربینافین اشاره کرد. نکته ای که درباره این بیماری اهمیت دارد، کامل کردن دوره درمان است. چرا که با بازگشت بیماری، درمان آن دشوارتر خواهد شد. شما باید مصرف داروها را طبق دوز توصیه شده و تا زمان بهبودی کامل ادامه دهید. دیگر نکاتی که در دوره درمان می تواند کمک کننده باشد عبارتند از:

– خشک و تمیز نگه داشتن پاها

– عدم استفاده طولانی مدت از کفش های تنگ و جلو بسته

– استفاده از جوراب های نخی و شستن مرتب آنها

– خودداری از خارش پا (این کار باعث گسترش قارچ به سایر قسمت های بدن می شود)

عوارض بیماری

پای ورزشکار، بیماری ای نیست که به طور خود به خود درمان شود. این بیماری در موارد شدیدتر می تواند باعث ایجاد تاول، زخم های باز، و حتی ایجاد بوی بد در پای شما شود. همچنین اگر این بیماری درمان نشود ممکن است به سایر نواحی بدن گسترش پیدا کند، از جمله ناخن ها، دست ها و کشاله ران. گسترش قارچ به این قسمت ها روند درمان را دشوارتر می کند.

سخن آخر

بیماری پای ورزشکار یک بیماری پوستی شایع و بسیار مسری است. این بیماری به دلیل رشد و تکثیر قارچ روی پوست پا ایجاد می شود و اغلب با علائمی مثل خارش، سوزش و پوسته پوسته شدن همراه است. رطوب و گرما عامل اصلی رشد این گونه از قارچ ها هستند از این رو افرادی که از کفش های جلو بسته و تنگ به مدت طولانی استفاده می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. علاوه بر این تماس پوستی شما با افراد و سطوح آلوده به این قارچ، ریسک ابتلا به بیماری را بالا می برد.

این بیماری قابل درمان است و در صورت تشخیص به موقع، بهبودی آسان تر و سریع تری خواهد داشت. پزشکان برای درمان این بیماری داروهای ضد قارچ به شکل موضعی یا خوراکی تجویز می کنند. با توجه به این که بیماری پای ورزشکار امکان بازگشت دارد، پیروی از دستورات پزشک و کامل کردن دوره درمان بسیار مهم است. همچنین شما می توانید علاوه بر مصرف دارو، با رعایت برخی نکات ساده که پیش تر اشاره شد، به سرعت روند درمان خود کمک کنید.